Niezapomniane „byki”, jak nazywa je moja Babcia… Potrawa
przygotowana przez Nią jeszcze na długo przed moimi narodzinami. Nie pamiętam,
kiedy pierwszy raz mi je podała, ale na pewno musiały zrobić na mnie wrażenie,
bo od tego czasu wyczekiwałam na nie jak na zbawienie.
Babcia nie przygotowywała ich często, ich obecność na stole była
zawsze czymś wyjątkowym. Cała rodzina zlatywała się do nich jak sępy na żer, ale
Babcia zawsze dbała, aby jej wnusie najadły się pierwsze J
Sama potrawa pochodzi, jak moja Babcia, z rejonu Gór Świętokrzyskich
i z tego co czytałam jest tam nadal obecna. Wiem też, że nadzienie może się różnić,
jedni przygotowują kartacze z kiszoną kapustą i mięsem, inni z samym mięsem. Ja
te z mięsem lubię najbardziej.
Dziś przygotowałam „byki” sama i niesamowicie jestem szczęśliwa,
że udało mi się nie sprofanować tej ważnej dla mnie potrawy. Smakuje jak u
Babci, no może prawie jak u Babci… J
Składniki:
2,5 kg obranych ziemniaków
2 duże cebule
0,5 kg mięsa mielonego wieprzowego
0,5 kg mięsa mielonego wołowego
słonina do wytopienia tłuszczu – najlepiej wytopić tłuszcz
jeszcze przed przystąpieniem do pracy nad potrawą
sól
pieprz
tetrowa pielucha – najlepiej nie potraktowana kwiatkowym płynem
do płukania J
Przygotowanie „byków” zaczniemy od farszu. W tym celu obieramy
cebulę i kroimy w niezbyt drobne paski. Nie przykładamy się zbytnio bo i tak po
obsmażeniu z mięsem wszystko zostanie zmielone. Na patelni rozgrzewamy smalec i
smażymy cebulę, aż będzie miękka i uzyska złoty kolor. Następnie dodajemy całe
mięso i smażymy mieszając jakieś 10 minut, aż będzie usmażone. Doprawiamy do
smaku solą i pieprzem. Przygotowujemy maszynkę do mielenia mięsa i
przepuszczamy nasz farsz. Po ukończeniu mielenia odstawiamy farsz na bok, niech
trochę ostygnie.
Teraz przechodzimy do byków. Na początek obieramy ziemniaki –
jak widzicie powyżej wagę ziemniaków podałam już po ich obraniu – następnie myjemy
i oddzielamy 0,5 kg, które nastawiamy do ugotowania. Resztę ziemniaków tarkujemy
na papkę (tarka w gwiazdki jak na placki ziemniaczane).
Gdy całe 2 kilo
ziemniaków zamienimy już w wodnistą papkę nadejdzie czas na odciskanie z nich soku.
Tutaj przyda nam się tetrowa pielucha. Ziemniaczaną papkę przelewamy do
pieluchy a następnie przy pomocy silnych – najlepiej męskich rąk – odciskamy cały
sok tak, aby pozostały miąższ był zbity i lekko wilgotny.
Miąższ ziemniaczany
wkładamy do miski, sok z ziemniaków zostawiamy aby chwilkę odstał, gdy gotowane
ziemniaki będą już miękkie odcedzamy je i ubijamy lub mielimy na gładkie puree.
Puree dodajemy do surowych ziemniaków, sok z ziemniaków ostrożnie wylewamy a
osiadłą na dnie skrobię przekładamy do mieszanki ziemniaczanej. Wszystko solimy
do smaku i mieszamy do uzyskania jednolitej konsystencji.
Na dłoni formujemy dość duży okrągły placek z mieszanki
ziemniaczanej - grubości ok. 4 mm. Na
środku układamy dość sporo farszu i zamykając farsz w ziemniaczanym placku
formujemy dłońmi kulę. Ugniatamy delikatnie uważając, aby farsz był szczelnie
zamknięty w ziemniakach. Z tej ilości farszu i ciasta ziemniaczanego powinno
wyjść od 10 do 13 dużych kartaczy.
Nastawiamy garnek z osoloną wodą, zagotowujemy i ostrożnie
wkładamy byki. Woda powinna cały czas delikatnie bulgotać, nie wrzeć zbyt
mocno, aby nie uszkodzić naszych kartaczy. Gdy byki zaczną wypływać na
powierzchnię gotujemy je jeszcze ok. 3 -4 minuty, aby mieć pewność, że będą
gorące w środku. Łyżką cedzakową wykładamy je delikatnie na talerz. Pamiętajmy,
że kartacze wyciągane z gotowania są delikatne i łatwo można je uszkodzić, w miarę
jak stygną ziemniaki robią się coraz twardsze dlatego po całkowitym ostudzeniu
kartacze można przechowywać w lodówce lub zamrażalniku. Następnego dnia wystarczy
takiego kartacza wrzucić na gorącą patelnię z tłuszczem, obsmażyć kilka minut,
aby był w środku ciepły a na zewnątrz lekko przysmażony i gotowe!
Do podania kartaczy brakuje już tylko tłuszczu i skwarków. Najlepiej
zrobimy przygotowując je zawczasu, aby potem już tylko go podgrzać i
polać nim gorące kartacze tuż przed ich podaniem.
